Wszystko zapięte na ostatni guzik, budzik nastawiony, poranna kawa już się parzy, sukienka i garnitur czekają z niecierpliwością na swoich właścicieli. I w końcu przyszli! Gotowi, uśmiechnięci, pewnie lekko niewyspani. Jeszcze osobno, ale już za chwilę razem. Przygotowania poszły sprawnie i bez stresu, w końcu rodzina wie najlepiej jak zadbać o odpowiedni nastrój : ) Oczywiście, nie obyło się bez wzruszeń. Przecież na tym to polega, by być szczęśliwym i wzruszonym i zapamiętać ten dzień jak najlepiej dla siebie, nie tylko dla innych.
Na zegarkach wybiła 14:00. Stało się! Padło ważne i sentymentalne – Tak. Zanim jednak do tego doszło, pojawiły się miłe słowa od nich do siebie nawzajem. Nie często spotykane na Polskich ślubach, a jednak. To dobry znak, że coraz więcej osób stawia przede wszystkim na to, co z serca i na to, co w tym dniu najważniejsze. Dominik i Paulina wiedzieli, że chodzi o nich. Każde ich spojrzenie w swoją stronę i uśmiechy zdradzały, że to lipcowe popołudnie będzie inne od wszystkich, że będzie wyjątkowe.
I tak się stało. Pierwszy taniec, bez wyuczonych kroków, w rytm piosenki, śpiewając o życiu w duecie i o tym, co razem. Dalej już tylko przyjemniej i bliżej zachodzącego słońca, które postanowiliśmy wykorzystać, tak by zamknąć ich miłość w jego ciepłe ramy. Więcej już nie możemy zdradzić, bo wiadomo, co po zmroku to zostaje po zmroku : ) Ale, na koniec w prezencie dla Domina wjechał wielki urodzinowy tygrysek! I to się chwali, taka żona to skarb : )
